Villa Wonka.
Aangekomen in een ghetto waar de Bijlmer niks bij is, er staat daar zo ontzettend veel dichtgetimmerd en verlaten. Op een uitgestorven fabrieksterrein stond op de hoek aan een weg een grote villa waar waarschijnlijk de eigenaar of directeur van het naastgelegen bedrijf moet hebben gewoond. Er stonden hekken maar door een gat in een muur konden we zo de voortuin inlopen en daar door de wagenwijd openstaande voordeur werden we zo goed als uitgenodigd om naar binnen te gaan.
So we did, het pand was helemaal leeggehaald maar het trappenhuis en de hal waren alleen al de moeite waard om te fotograferen. We waren net aan 15 minuten bezig toen we buiten mensen hoorden (geluiden waren niet zo vreemd want het lag met 1 kant aan een vrij drukke weg) maar dit groepje mensen stond naar binnen te roepen, naar ons (?). We probeerde maar zoveel mogelijk uit het zicht van de ramen te blijven en de foto's te maken die wilden hebben. Na een tijdje hield het roepen op (we verstonden ze toch niet). We zijn nog een stuk de trap op gelopen, Ik ben de eerste verdieping nog opgegaan voor foto's van het trappenhuis.
We waren net klaar met het fotograferen van de entree van binnenuit toen we gestoord werden door een man die ons 'netjes' toeschreeuwde dat we eruit moesten en snel. Ook schreeuwde hij waar de rest was, die was er dus niet wat hij uiteindelijk ook geloofde en we liepen naar buiten.
Om de hoek bij onze auto aangekomen kwamen hij en een andere man in een werkauto van het fabrieksterrein afgereden, bleven stilstaan op de weg en riepen dat ze geld wilden hebben voor de foto's die we binnen hadden gemaakt. Ja natuurlijk, of ik gekke Henkie ben. Dat had hij binnen moeten bedenken, als hij meteen had gezegd dat we bijvoorbeeld voor een x bedrag ons gang konden gaan had ik daar geen moeite mee gehad. Helaas, en we hadden toch al de shots die we wilden.
